Verrassingen!!

Bon nochi tur hende, (goedenavond iedereen),

3 maanden geleden heb ik voor het laatst wat geschreven!!! Dat is mij nog niet eerder gebeurd en het is dus hoognodig om een nieuwe blog te schrijven, want er is veel gebeurd. Echt zoveel, vooral hele toffe dingen.....pak een kop koffie/thee en een pak koek erbij en lees lekker mee.

We waren gebleven bij Rylan zijn verjaardag.....6 jaar!! Opa was weer over uit NL, dus feest kon beginnen. Hij werd flink verwend, opa had in de koffer ook kadootjes mee uit NL van ooms en tantes, dus daardoor echt jarig. Op school trakteerde hij Avengerszakjes met chips, snoep en drinken erin en die dag hoef je niet in je schooltenue naar school, maar mag je in je eigen kleding!! Yeah! Zijn kinderfeestje hebben we gevierd bij de ezelopvang. Ze mochten een t-shirt, met een ezel erop, verven/kleuren, ezels borstelen en eten geven en daarna poep scheppen. Ze vonden het fantastisch. Daarna, door opa en Huib gebakken, pannenkoeken eten en met een tasje (zoals dat hier hoort) de deur uit....geslaagd dagje zo en weer eens iets anders dan dat ze hier gewend zijn. De standaard is namelijk om de Pizzahut af te huren en je in 3 uur tijd vol te laten stoppen met taart, pizza, ijs en een zakje mee met extra snoep en chips voor als je nog niet vol genoeg zit. Die gekke Hollanders ook met hun uitjes naar de ezelopvang en zelfgemaakte pannenkoeken, haha.

Oké, 3 maanden geleden liet ik wel al een beetje doorschemeren dat bij mij het vakantiegevoel dit jaar niet echt lekker op gang was gekomen of eigenlijk helemaal niet en dat er iets bleef knagen in mij. En net toen ik dacht dat ik dat gevoel maar aan de kant moest zetten, zei mijn lieve mannetje: loop je nog steeds in je hoofd met het idee om naar NL te gaan? Nou ja, had het net vandaag een beetje aan de kant gezet, hoezo? Misschien moest je het maar doen!! Een vervroegd verjaardagskadootje....WAT!!!!! Oké, in mijn hoofd draait het rondjes. Echt serieus, ga ik dit doen? Alleen? Zonder de kinderen? Kan ik dat maken? Wil ik dit ECHT heel graag? Ja dit wil ik echt heel graag. Dus boeken.....nou ja, dat heeft nog 2 dagen geduurd en ook echt definitief op die boekingsknop drukken heeft ook wel een half uur geduurd. Maar NL ik kom er aan!!! Maar dat schreeuwde ik alleen hier....in NL wist niemand ervan. Alleen opa Jansma (want die was hier op het moment van boeken) en Claudia Liefting (ik moest het echt aan iemand kwijt in NL), maar ouders, broers, vriendinnen etc. ....allemaal niet. Nog 9 dagen wachten. En daar stond ik op Schiphol op zondag 22 september. Claudia en Tirza kwamen mij ophalen....wat fijn  om ze te zien. En wat spannend dit. 1e halte om te verrassen is Kim bij de finish van de Dam tot Damloop. Met die warmte en 16km in de benen is de shock erg groot voor haar. En zegt ze: ik weet niet wat ik erger vind? De 16km met deze warmte of jou zien aan de finish....één en al liefde dus, haha. We laten Kim, inmiddels een beetje bijgetrokken, achter in Zaandam en vervolgen onze weg richting Breezand. Gezellig in de auto met Clau en Tirza, geniet ik van het Nederlandse, groene landschap en nette wegen. Totaal geen last van een jetlag. Sta stijf van de adrenaline en koffie. Half onderuitgezakt/verstopt in de auto kom ik Breezand binnen en is het de vraag of pap en mam in het nieuwe huis aan de gang zijn of in het oude huis. Rijdt pap net op dat moment met de auto van het pad af bij het oude huis. Shit! Hij gaat er vandoor....Frank Liefting, die net aan komt fietsen omdat hij dit tafereel ook live wil meemaken, houdt hem bij het nieuwe huis aan en aan de praat. Mooi, wij sluipen naar mama in het oude huis en ik verschijn daar in de gang.....wat een heerlijk moment. Ik weet niet meer wie het hardst gehuild heeft, mama, ik of Claudia :-), waarop mama zegt: ik heb dit vanmorgen gedacht....."wat nou als ze vanmorgen is geland en zomaar voor mijn neus staat". Echt bizar weer....die navelstreng is uitgerekt, maar zeker niet door. Want ik was dus op dat moment net op Schiphol geland. Samen lopen we naar papa in het nieuwe huis en half verstopt achter Claudia en mama verras ik papa......"hoe kan dat nou?" zegt hij. Nou met het vliegtuig, zegt mama, inmiddels alweer aardig bijgetrokken en in staat om bijdehante opmerkingen te maken...Ook hier is de verrassing enorm en zijn er dikke tranen. Wat heb ik ze gemist. Tadaa, ik kom even een weekje helpen met klussen (en knuffels halen en brengen). De foto die we daarna met z'n drieën in de familieapp sturen roept nogal wat reacties op, haha. Van WTF, tot IS DIT ECHT?? Super leuk en ben blij dat ik mijn broers en schoonzussen en neven en nichtjes weer in mijn armen kan sluiten. Omi besluiten we maar niet zo te overvallen, maar eerst ff via de telefoon in te lichten....dan krijgt ze het voor elkaar om toch zomaar in eens voor mijn neus te staan. Wat fijn dat ik ook haar nog kan knuffelen (85 jaar). De hele week is een rollercoaster (koffie drinken, spontane borrel met HEEEEL veel hapjes, langs met broodjes bij Engel, nog meer borrels, verjaardagen, etentjes, tattoo laten zetten :-) en ohh ja, ook nog klussen tussendoor).... 24-uur in één dag is echt te kort, maar ik zie iedereen die ik wil zien en heb het gevoel alsof ik 2 weken (i.p.v. 1 week) in NL ben geweest. WAT EEN HEERLIJKE WEEK!! Bedankt daarvoor allemaal!!

Terug op Aruba zweef ik echt nog een lange tijd na op de heerlijke week in NL, al kan ik hem lastig delen met Huib of iemand anders hier. Wil ook niet de hele tijd roepen hoe fantastisch het was terwijl hier gewoon alles doorging (wassen, eten koken, kids naar school brengen etc.). Dus geniet ik in stilte....de weken verstrijken en we hebben besloten om een feestje te gaan geven voor onze verjaardagen (40 en 45 jaar) en dat we in december 12½ jaar getrouwd zijn. Om de 5 jaar pakken we met de verjaardagen iets groter aan dan normaal en hoe leuk 5 jaar geleden de X1 kar op ons pad ook was, dit jaar gaat het een hele andere locatie worden. Op het strand natuurlijk! We kiezen Mangel Halto beach uit om ons feestje te vieren.....met bbq.....op 24 november. Hoe bijzonder is dat..... het feest is gezellig en natuurlijk met mooi weer. Een feestje om over 10 jaar te zeggen: weet je nog? 10 jaar geleden vierden we het op het strand van Aruba.....

Maar eerst daarvoor ben ik op 24 oktober jarig en word ik toch echt 40 jaar.....jippie. Zo'n dag begint bij mij met dat ik heel erg mijn best doe om er iets van te maken, maar een echte feeststemming heb ik niet, sinds ik hier woon. Tuurlijk heb ik hier lieve mensen om mij heen, maar het gemis is gewoon zo voelbaar op zo'n dag. Laat het gewoon maar weer snel 25 oktober zijn, dacht ik.....totdat ik aan de koffie met gebak zat en muziek vanuit de voortuin hoor. Het lijkt wel Amigo van Chef'Special te zijn.......dat kan niet......dat kan maar 1 ding betekenen.......G*********e!!! Staan Claudia en Renate ineens in mijn voortuin (Clau en ik hebben een ding met Chef'Special). Ik kan alleen maar huilen. Ze weten niet hoe blij ze mij maken met dit bezoek. Wat bijzonder!! Na ± 6 minuten te zijn bijgekomen, vliegt opeens Kim op de schutting en roept: WAAR IS DAT FEESTJE??......... WAT!!!!!! zij is ook meegekomen......en weer opnieuw huilen. Echt niet normaal!! Zooo niet verwacht. Wat een fantastische verrassing. Ze blijken de avond daarvoor al aangekomen te zijn en door Alice (dank daarvoor) opgehaald en naar hun appartement gebracht te zijn. Als dieven in de nacht slopen ze over de luchthaven omdat ze dachten dat ik misschien wel daar zou staan omdat ik iets zou vermoedde. Nou ik vermoedde helemaal niets....heb niets in de gaten gehad. Ze bleken het al 3 maanden geleden gepland te hebben en Huib wist overal van. Zelfs dat ik in NL was heeft niemand zich versproken of iets laten merken. Althans, ik heb het niet in de gaten gehad.....en dat is al een prestatie op zich. Maar daardoor een extra grote verrassing!! Heerlijk, genieten met de meiden. Na het eten bij de pizzeria 's avonds (het is mijn verjaardag, dus ik mag het eten kiezen) ga ik gezellig met de meiden mee en slaap de rest van de week bij hun in het appartement. Huib heeft vrij genomen en regelt alles thuis....alweer..... DE SCHAT! Weer een week als een rollercoaster....borrels drinken, etentje, geen tattoo laten zetten dit keer, hoef ook niet te klussen, maar laat de meiden wel "mijn" Aruba zien. En dat is vooral fijn omdat als je hun nu spreekt als ze in NL zijn, dat ze weten waarover je het hebt. Echt ENORM bedankt voor deze gedenkwaardige week meiden!! Zoooo als ik nog geen vleugels had na mijn bezoekje aan NL, dan heb ik ze nu wel na het bezoek van deze lieve meiden. Hier kan ik voorlopig weer op teren. Kom maar op!!

De kinderopvang bestaat inmiddels uit 5 kinderen en dat is op sommige dagen best druk :-). Maar fijn dat het zo kan en ik iets omhanden heb en financieel iets kan bijdragen aan ons gezin. We hebben dan ook maar onze vakantie naar Nederland voor volgend jaar alvast geboekt..... 14 t/m 28 juni 2020 zijn we in NL en de kinderen kunnen nu al niet wachten......en ik ook niet. YEAH!!

Hoe het met de rest van mijn gezin gaat, vraag je je af?? Huib is druk bij Kooyman, doet waar hij goed in is en dat begint nu echt resultaat te geven. Het wordt erg gewaardeerd dat hij er is en dat hij zo zichtbaar en bereikbaar in de winkel is. De taal kan hij inmiddels met klanten en collega's redelijk praten. Echt heel knap! Maar evengoed besloten om er nog een vervolgcursus Papiaments achteraan te doen. Zodat het hem straks nog net iets makkelijker af gaat. Verder is hij druk met de tuin. Deze is best groot en vergt veel onderhoud....en zeker na wat regen, dan staat het onkruid overal. Daarom rollen plastic gekocht en dit heeft hij onder het grind gespit, zodat het onkruid er niet meer tussendoor kan. Echt een enorm klus! Maar het werkt wel en scheelt een hoop frustratie. Zijn ontspanning haalt hij echt uit het snorkelen en duiken, fietsen en met een boek in de hangmat. Living the Islandlife, zeg maar. Die is helemaal gewend.

De kinderen zijn inmiddels vrij aardig aan de strenge juffen gewend. De 1e rapporten krijgen ze volgende week, maar weet zeker dat die er prima uit zien. Daniek heeft echt al pubertrekjes.....met pieken en dalen. Enorm fan van Harry Potter op dit moment, waar ze nog heerlijk een rollenspel mee kan spelen met haar zusje en broertje, maar vervolgens ook op een telefoon kan zitten met oordopjes in en voor de buitenwereld niet bereikbaar kan zijn. Het hoort erbij. Yinthe is een beetje zoekende nu haar zus minder vaak met haar wil spelen, daardoor trekt ze meer naar Rylan. Wat opzich prima is, want ze moet ook meer gaan nadenken over wat zij zelf leuk vindt en niet wat haar zus leuk vind. Verder helpt zij mij als een echt moedertje graag mee in de kinderopvang. Waar ik erg blij mee ben. Rylan heeft vorige week zijn B-diploma gehaald. Helemaal top! En nu op voor C. Alleen lijkt door al dat water wel of zijn oren het niet meer doen.....of heet dat Oost-Indisch doof? Een beetje een klein prinsje hier in huis, daar moet echt verandering in komen. Misschien kan een gedicht van Sinterklaas deze week daar wat verandering in aanbrengen, haha.

De hond en katten tolereren elkaar inmiddels in de woonkamer, halleluja. Niet verwacht dat die dag nog zou komen....en aankomende week hebben we zelfs een logé hond. Benieuwd hoe dat gaat samen met Zuma.....

Verder schreef ik vorige keer dat we gedoe met het huis hadden, nou daar kan ik nu meer over vertellen: we kregen zomaar uit het niets een mail van de makelaar dat de verhuurder ons contract wilde beëindigen en eigenlijk al vrij snel (met 2 weken). Oké, dat veroorzaakt paniek. Want we zitten nu echt op een mooie stek en voor Arubaanse begrippen met een relatief lage huurprijs. En we weten dat we dat echt niet terug gaan vinden op het eiland en je hebt liever al dat gedoe niet. Huib vertrouwde het verhaal niet helemaal en vond dat we zelf eens contact moesten opzoeken met de verhuurder (we hadden haar al 1 keer eerder gesproken dat we hier net woonde, dus hadden haar nummer). Zij bleek echter niets van dit verhaal te weten en was net zo stomverbaasd als wij.....die ongeloofelijke eikel(s) bij de makelaar had dit maar zelf geregeld, omdat de verhuurder had aangegeven het ooit wel een keer zou willen verkopen. Dat verzin je toch niet? Dus afgesproken met de verhuurder dat we hun ertussenuit wippen en rechtstreeks bij hun gaan huren. Zo geschiedde.....de makelaar is er tussenuit en wij huren voor een lagere prijs bij de verhuurder. Ta bon.

Oké, ik zal er een eind aan breien....al denk ik dat ik echt nog wel een aantal (leuke) dingen vergeten ben te vertellen. Zoals een fantastische Car-Rally (puzzeltocht) die we vorige week hebben gehad met Michel en Yvon en Bjorn en Alice (zie de foto's) en dat ons hart vol verwachting klopt voor Pakjesavond natuurlijk, want de Sint weet gelukkig Aruba ook altijd te vinden (al zeggen Yinthe en Rylan wel dat dit niet de echte Sint is, maar een hulpSint) en kijken we braaf elke avond het Sinterklaasjournaal. Zin in donderdag dus! Zaterdag hebben we al kerstviering van Kooyman. In gala, of iig netjes in het Holiday Inn hotel. en a.s. zondag zijn we echt 12½ jaar getrouwd en gaan we, denk ik, bowlen met de kinderen en daarna uit eten. Mooie weekend voor de boeg dus. En dan is vrijdag (de 13e) Huib jarig en wordt hij 45 jaar en zijn echt al onze feestjes gevierd. We vervelen ons hier niet dus, zoals je kan lezen.

Je hebt het einde van mijn verhaal gehaald....en pak koek leeg?

Mijn volgende verhaal zal eerder zijn dan 3 maanden, dat beloof ik. Maar voor nu wel alvast fijne feestdagen en een goed nieuwjaar!!

Liefs en dikke knuffel

De Jansmaatjes