3 jaar op Aruba!!

Bon dia!!

Dik tijd voor weer eens een verhaal. Er is genoeg gebeurd in iedergeval. Ik ga het wel (proberen) kort houden, want een heel ziekenhuisverslag zit niemand op te wachten gok ik.

Bij het maken van het vorige verhaal in januari had ik niet verwacht dat ik een paar maanden later de ziekenhuizen op Aruba uit mijn hoofd zou kennen.

Even kort: Daniek heeft 4 dagen na haar verjaardag in januari haar bovenarm gebroken op de rand van het zwembad. Ze stapte van de kant op een opblaaseenhoorn en die kiepte, want die dingen kiepen altijd. En ze heeft zich opgevangen met haar arm op de badrand. Vette pech! Na een nachtje ziekenhuis was besloten om de natuur even zijn gang te laten gaan en hopen dat de breuk zelf zou genezen. Niet dus, doordat het gips verkeerd geplaatst was, in eerste instantie, was de breuk alleen maar erger geworden. Er moest een operatie komen en de orthopeed heeft flexibele pennen door het bot geplaatst. Bij het na huis gaan kwamen ze er op de gipskamer achter dat Daniek haar vingers niet goed kon bewegen. Gips open, orthopeed erbij, dit is niet goed. Daniek kan niet alleen haar vingers niet bewegen, ook haar pols zit geen reactie in. De orthopeed wil eigenlijk meteen opnieuw opereren, maar haar collega's adviseren het nog een paar dagen af te wachten, kan ook uitval zijn door de operatie en het plaatsen van de pennen. Er wordt na een paar dagen toch een echo gemaakt. Dit geeft niet echt uitsluitsel waarom ze haar vingers en pols niet kan bewegen. Dus alsnog weer opereren. De zenuw die de uitval veroorzaakt is gelukkig niet gescheurd of doorspiest. Hij is "alleen maar" uitgerekt. Dit herstel kan wel een jaar gaan duren, maar het komt goed, zeggen alle experts. Daniek krijgt een spalk aangemeten bij de ergotherapeut, omdat ze niet zelfstandig haar pols omhoog kan houden en daardoor nog meer klachten kan ontwikkelen. Elke week ergotherapie en daarna fysiotherapie...het kost wat doorzettingsvermogen. Zeker om thuis de oefeningen te blijven doen, maar dan uiteindelijk, bijna uit het niets kan ze op Koningsdag opeens haar pols een klein beetje optillen!! Het bot geneest ook goed. De flexibele pennen mogen er 18 mei uit, opnieuw een operatie en volledige narcose. We zijn inmiddels bijna juli en ik kan zeggen dat het nu echt goed met haar gaat. Gelukkig heeft het geen jaar geduurd. Ze kan haar elleboog bijna weer volledig strekken (dit is gekomen doordat je elleboog in een hoek van 90 graden in het gips 2 weken lang, dan is 180 graden strekken daarna een traject). Ze heeft geen spalk meer en moet vooral krachtoefeningen doen nu. Een hele onderneming alles bij elkaar en tuurlijk is er niemand ernstig ziek, maar ik kan je zeggen dat het wel wat met je doet als ouders zijnde en je dochter gehandicapt te zien. Hoe een ongeluk in een klein hoekje kan zitten....

Vraag maar aan Huib: of de ziekenhuisbezoeken nog niet genoeg waren, komt Huib na een (half) avondje beachtennis (29 maart) thuis. Dit is niet goed zegt ie. Hoorde het aan 2 kanten kraken in mijn knie. Ik heb serieus de orthopeed op de Whatsapp, dus dat is makkelijk. Daardoor kan hij snel terecht voor foto etc. Daar is natuurlijk niets op te zien. Het is geen botkwestie. De aanvraag voor de MRI wordt gedaan, maar gaat zeker 6 weken duren. Ik heb eigenlijk meteen al zoiets van: doe maar een kijkoperatie, want dit is niet goed. Er wordt nog even een week gewacht, misschien valt het mee en herstelt het vanzelf. Nee dus en de kijkoperatie wordt uiteindelijk ingepland op 5 mei, wat echt voelt als een bevrijding. Er is veel meer stuk dan van te voren bedacht was. Binnenmeniscus stuk, buitenmeniscus stuk en vezels van de kniebanden af....goed dat we niet op de MRI gewacht hebben. Hij mag zijn knie eigenlijk meteen belasten en bewegen na die tijd. Dus Huib heeft het welgeteld 1 dag rustig aan gedaan en was met 2 weken weer volledig aan het werk ☺. Zo gaat dat. Nu voelt hij hem nog wel af en toe, lange afstanden lopen zit er nog niet in, bergopwaarts fietsen zit er voorlopig ook niet in, Hooiberg op, maar vooral af, zijn nog te grote belastingen. Huib moet echt op zoek naar andere sportuitdagingen. Omdat er stukjes van zijn meniscus zijn weggesneden (en wat niet meer aangroeit), zit daar het bot rechtstreeks op elkaar en slijt sneller en hoe meer je het belast, hoe sneller dat gaat. En om te voorkomen dat je over 10 jaar een nieuwe knie moet, moet je nu andere keuzes maken.

Ik heb vorige week een MRI van mijn knie laten maken (ook al tijdje klachten, maar niet ernstig genoeg om actie te ondernemen, maar nu we toch een familieabonnement bij de orthopeed hebben, was het lijntje kort om dit toch maar te gaan onderzoeken) en krijg daar donderdag de uitslag van, maar verwacht er weinig van. Slijtage waarschijnlijk...

Oké nu de leuke dingen, haha:

Yinthe is ondertussen een tiener geworden! Was 21 april jarig. En ook dit jaar nog geen groot feest vanwege corona. Ze heeft wel een kinderfeestje kunnen geven. Maar al met al zegt ze een fijne verjaardag te hebben gehad met leuke kadootjes. Gelukkig! Volgend jaar dan maar dat langverwachte logeerfeest, als iedereen meewerkt.

(o)Pa Jansma is weer op vakantie geweest. Eindelijk na 16 maanden mochten we weer bezoek ontvangen!! Hij is volledig gevaccineerd, wij zijn volledig gevaccineerd (wat hier op Aruba overigens perfect geregeld was. Echt complimenten!), dus geen belemmeringen meer. 2 weken bleef hij dit keer. We hebben geen bijzondere dingen gedaan, gewoon bij elkaar zijn was dit keer al genoeg. Tuurlijk wel naar het strand, we kijken voetbal, eten de 1e haring, gaan uit eten met Vaderdag en opa moet natuurlijk mee naar paardrijden en puzzelen. Verder had opa Triominos mee, wat veelvuldig gespeeld is. Bedankt pa dat u er weer was. Tot september!

Inmiddels zijn de verkiezingen hier geweest afgelopen vrijdag en wat een happening is dat!!! Wij wonen achter het hoofdgebouw van DE grootste partij van Aruba. Die dit keer ook weer de verkiezingen heeft gewonnen. Wij mochten ook stemmen en hadden allebei niet op deze partij gestemd, terwijl dat bijna vloeken in de kerk is, aangezien iedereen in de wijk dus ook deze partij aanhangt. En bij elk huis een vlag hangt en alle auto's voorzien zijn van banners, vlaggen etc. Gelukkig komen er wel steeds meer partijen bij waaruit je kan kiezen, want er is echt een verandering nodig op Aruba. Hopelijk gaat die er nu ook wel komen, al heb ik er een zwaar hoofd in. Tot zover het programma in politieke zendtijd ☺

Volgende week komen mijn ouders weer!!! Ook allebei gevaccineerd inmiddels. Na anderhalf jaar mogen we ze weer in onze armen sluiten. We kunnen niet wachten. Ook daarvoor geldt, niet teveel dingen doen, alleen maar bij elkaar zijn!! ♥

De scholen zijn hier bijna afgelopen. Daniek heeft al vakantie (alleen nog rapport ophalen volgende week) en Yinthe en Rylan krijgen 8 juli vakantie. Alledrie gaan ze over! Daniek, door een rommelig jaar, met de hakken over de sloot, maar Yinthe en Rylan met gemak...ze gaan lekker. En spreken onderling regelmatig Papiamento met elkaar. Voelt toch als een soort van geheimtaal als we weer terug in NL zijn, wat we met elkaar kunnen spreken dan, haha.

We hopen in deze zomervakantie op vakantie te kunnen naar Costa Rica. Yeah!! Alle plannen liggen al klaar. Alleen nog tickets boeken. Wat makkelijker gezegd dat gedaan blijkt. Maar komt vast goed. Zo'n zin in. Hopen op een fantastische ervaring met elkaar. Daarna kom ik weer in de lucht bij jullie hoor!

Fijne zomer allemaal.

Dikke kus vanaf hier!

Liefs Kaatje